شاید برای شما هم سوال شده باشد که چرا روی خلبان پس از نخستین پرواز آب می‌ریزند؟ در آموزش پاراگلایدر، پس از طی مراحل مقدماتی، نخستین پرواز (که در اصلاح «سولو» یا مستقل خوانده می‌شود) نقطهٔ عطفی مهم برای هر خلبان است. پس از اولین فرود بدون همراهی مربی، در بسیاری از باشگاه‌های پاراگلایدینگ از جمله باشگاه پاراگلایدنگ ضات آکرو مراسم ویژه‌ای برگزار می‌شود. برای مثال، بر سر او آب سرد پاشیده می‌شود. آب نشان دهنده تطهیر، تولد دوباره و شانس خوب است. این رسم با شادباش و تبریک همراه بوده و نمادی از ورود خلبان به جمع هوانوردان حرفه‌ای قلمداد می‌شود. جشن سولویی نه تنها پایان یک مرحله آموزشی بلکه شروع فصل جدیدی از پرواز و افتخار خلبان محسوب می‌شود.
جنبه‌های روانشناسی وآموزشی ریختن آب روی سر خلبان
تقویت اعتماد به نفس: عبور موفق از نخستین تجربه پرواز بدون همراهی، بار روانی دانشجو را کاهش می‌دهد و احساس خوداتکایی در او ایجاد می‌کند. برگزاری جشن سولو با تقدیر و تشویق جمع، همین حس مثبت را تقویت می‌کند.
احساس تعلق به جامعه‌ی خلبانان: این آداب و رسوم، خلبان تازه‌کار را در کنار دیگر خلبانان می‌نشاند و عضوی از جمع حرفه‌ای خلبانان قلمداد می‌کند. این جشن نمادی از گذار خلبان از وابستگی به مربی به استقلال فردی و ورودش به حلقه خلبانان است. چنین مراسمی با ایجاد یک پیمان معنوی بین خلبانان، حس تعلق خاطر و همبستگی را در هنرجو تقویت می‌کند.
کاهش اضطراب: اجرای مراسم سولو با استفاده از آب و شوخی همراه است و استرس ناشی از ترس از شکست را کم می‌کند. ریختن آب سرد بر سر خلبان پس از پرواز انفرادی . این تجربه کمکی است تا خلبان با آرامش بیشتری یادبگیرد که از تحولات بعدی آموزشی استقبال کند.
تاریخچه و تنوع سنت‌های جشن سولو
اولین پرواز انفرادی (سولو) به‌عنوان یکی از سنت‌های تاریخی هوانوردی، همواره با آیین‌ها و جشن‌های گوناگونی همراه بوده است. در آغاز دوران هوانوردی، این مراسم ساده‌تر بود و اغلب به تشویق یا گرفتن عکس یادگاری با هواپیما محدود می‌شد. اما با گذر زمان، رسم‌هایی چون بریدن پشت تی‌شرت هنرجو، انداختن خلبان در مخزن آب٫ نوشیدن آبجو، بازکردن شامپاین یا ریختن آب بر سر خلبان به‌عنوان نماد استقلال او شکل گرفت.
همانطور که گفته شد یکی از شناخته‌شده‌ترین آیین‌ها، ریختن آب یا غوطه‌ور کردن خلبان در آب پس از نخستین پرواز مستقل است. این رسم که ابتدا در بریتانیا و کشورهای مشترک‌المنافع رواج یافت، امروزه در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله ایران، با شور و اشتیاق اجرا می‌شود. رسم آب‌ریختن در شاخه‌های مختلف هوانوردی مانند هواپیماهای ملخی، جت‌های آموزشی و پرواز با پاراگلایدر نیز رواج دارد.
در باشگاه Zat Acro Paraglider هم چون، اولین پرواز مستقل رویدادی سرشار از هیجان و گذر از تمرین‌های زمینی و پروازهای کوتاه بوده از طرفی همبستگی میان هنرجویان و مربیان نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. هر یک از اعضا، به‌صورت نمادین آب بر سر او می‌ریزند تا «تعمید پروازی» انجام شود. در ادامه، این موفقیت با گرفتن عکس یادگاری، بریدن کیک و اهدا گواهی آموزشی جشن گرفته می‌شود.
شما هم می‌توانید آموزش پاراگلایدینگ را آغاز کنید و لذت سولو شدن را تجربه کنید؛ زمان را از دست ندهید و همین حالا با ما تماس بگیرید: 09121027794
واترسالوت (Water Salute)
در صنعت هوانوردی رسم نمادین و باشکوهی برای تقدیر، خوشامدگویی، یا بدرقه هواپیماها و خلبانان در مناسبت‌های خاص به نام واترسالوت (Water Salute) برگزار می شود، اما نحوه اجرا و هدف آن با مراسمی مانند آب ریختن روی خلبان پس از اولین پرواز سولو (که بیشتر شوخی و جشن است) متفاوت است.
نحوه برگزاری به این شکل است که ماشین‌های آتشنشانی فرودگاه در دو طرف باند، آب را به شکل کمان‌های بلند به سوی هواپیما اسپری میکنند. این مراسم معمولا با اهداف زیر برگزار می‌شود.
- بزرگداشت پروازهای تاریخی (مثلاً اولین پرواز یک شرکت هواپیمایی به مقصدی جدید).
- تجلیل از خلبانان بازنشسته در آخرین پروازشان.
- استقبال از هواپیماهای ویژه (مانند هواپیمای حامل مقامات بلندپایه).
- یا خوش آمد گویی و تقدیر از مسافرین هواپیمایی که افتخار آفریدند به طور مثال این رسم سال ۲۰۱۸ برای ملی پوشان تیم فوتبال بعد از بازگشت از روسیه انجام شد
این حرکت نمادی از احترام، ایمنی، و آرزوی موفقیت برای سفر است.
یک پاسخ
یکی دیگه از دلایل آب ریختن روی هنرجو در گذشته بعد از اولین پرواز این بوده که بعضی از خلبانها از استرس زیاد خودشونو خیس میکردن و برای اینکه آبروش نره ، آب میریختن رو لباسش😅