پاراگلایدینگ ورزشی هیجانانگیز و در عین حال آرامبخش است که از نظر روانشناسی میتواند مانند یک مدیتیشن برای تمرین ذهنآگاهی (Mindfulness) عمل کند. ذهنآگاهی مفهومی روانشناختی و یک تمرین ذهنی است که به معنای حضور کامل در لحظه، با تمام حواس و بدون تحلیل یا قضاوت است.
در مدیتیشن فرد تلاش میکند تا با تمرکز بر تنفس، صداها یا حواس بدن، ذهن را از افکار پراکنده رها کرده و به لحظه حال بازگرداند. این تمرین ساده اما عمیق به مرور باعث آرامش ذهن، کاهش اضطراب و افزایش آگاهی فردی میشود. پاراگلایدینگ هم نیازمند تمرکز و حضور کامل ذهن در لحظه (Mindfulness) است. چنین حالتی مانند مدیتیشن، زمانی که در آسمان هستی، ذهن آن قدر درگیر تجربه پرواز میشود که دیگر جایی برای نگرانیها، فکرهای آینده یا خاطرات گذشته باقی نمیماند. این حالت تمرکز کامل و رهایی، نوعی مدیتیشن پویا و تجربهای ناب از بودن در لحظه است که فرصتی برای افکار مزاحم باقی نمیماند.
در یک مطالعه، افرادی که کاملاً درگیر تجربهٔ حسی و حرکتی بودند، کمترین میزان مشغلهخاطر را گزارش کردند و بیشترین احساس خوشبختی را در لحظه تجربه نمودند. به زبان سادهتر، وقتی تمام حواس معطوف به آسمان، چشمانداز و پرواز است، ذهن فرصتی برای افکار مزاحم پیدا نمیکند و نوعی پاکسازی ذهنی رخ میدهد.
کاهش استرس و رهایی از اضطراب
هنگام پرواز، بدن مقادیر بیشتری اندورفین (هورمون شادی) ترشح میکند و این باعث کاهش احساس استرس و اضطراب میشود. علاوه بر این، غرق شدن در لحظه و مناظر زیبا به معنای کاهش سطح کورتیزول (هورمون استرس) در بدن است و منجر به آرامش عمقی میشود.
تجربه «احساس آرامش و رهایی ذهن» که بسیاری از خلبانان پس از پرواز تعریف میکنند، دقیقاً مشابه فواید یک جلسه مدیتیشن سنتی است.
یک پاسخ
بسیار عالی
واقعا زیبایی های پرواز انسان رو از هر دغدغه فکری خلاص میکنه . ممنون از زات آکرو