کتاب ۵۰ روش برای پرواز بهتر | انتخاب سایز مناسب بال

پاسخ ساده است: وزن کامل خود را در حالت آماده پرواز (همراه با تمام تجهیزات از جمله بال) اندازه بگیرید و بالی را انتخاب کنید که در میانه بازه وزنی آن قرار بگیرید.

به‌طور معمول، اگر شما یک خلبان پاراگلایدر با جثه متوسط باشید، وزن تجهیزاتتان حدود ۱۳ کیلوگرم خواهد بود. برای جثه بزرگ‌تر، حدود ۱۴ کیلوگرم و برای جثه کوچک‌تر، حدود ۱۲ کیلوگرم.

مثلاً هنگام پروازهای مسابقه‌ای، خود من با حدود ۲۵ کیلوگرم تجهیزات پرواز می‌کنم (به‌دلیل هارنس حرفه‌ای). از طرفی، اگر از تجهیزات سبک استفاده کنید، می‌توانید همه‌چیز را تا حدود ۶ کیلوگرم پایین بیاورید، که برای Hike and Fly مفید است؛ اما در این صورت ممکن است مجبور شوید بال کوچکتری انتخاب کنید.

من نمی‌توانم از طرف همه سازندگان صحبت کنم، ولی روش خودم را توضیح می‌دهم. من طراحی را از سایز متوسط (M) شروع می‌کنم و اندازه بال را بر اساس عواملی مثل پروفیل، انحنای بال، و کاربرد مورد نظر انتخاب می‌کنم.

معمولاً سایز M حدود ۲۳ متر مربع مساحت فرافکنده (projected area) دارد و بازه وزنی آن ۸۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم است. پس از پروازهای آزمایشی، تصمیم می‌گیرم که آیا این بازه نیاز به تغییر دارد یا نه.

سایزهای دیگر با افزایش یا کاهش ۴٪ به‌صورت خطی طراحی می‌شوند که حدود ۸.۲٪ اختلاف در مساحت ایجاد می‌کند. تجربه نشان داده که wing loading بهتر است در همه سایزها یکسان نباشد. سایزهای بزرگ‌تر با بارگذاری کمی بالاتر و سایزهای کوچک‌تر با بارگذاری کمی کمتر عملکرد بهتری دارند.

اگر سنگین‌تر از حد وسط بازه وزنی باشید، مزایا و معایبی دارد:

• مزایا: سرعت بیشتر، تمایل کمتر به deep stall، مقاومت بیشتر در برابر collapse، واکنش سریع‌تر به spin و stall
• معایب: اوج‌گیری ضعیف‌تر (sink rate)، فشار بیشتر روی ترمزها (brake pressure)، افزایش سرعت واماندگی

معمولاً به ازای هر ۱۰ کیلوگرم افزایش وزن، سرعت حدود ۱ تا ۲ کیلومتر بر ساعت بیشتر می‌شود.

برعکس سنگینی، نتایج سبک بودن روی بال عبارت‌اند از:

• سرعت کمتر
• نرخ اوج‌گیری بهتر
• فشار کمتر روی ترمزها
• تمایل بیشتر به deep stall
• واکنش کندتر در برابر spin و stall
• مقاومت کمتر در برابر collapse