داست دویل چیست؟ و چگونه شکل می‌گیرد؟

داست دویل چیست؟ و چگونه شکل می‌گیرد؟

داست دویل و خطرات آن برای پاراگلایدر
گردباد خاکی (داست دویل) نوعی گردباد کوچک و زودگذر است که بر اثر صعود ناگهانی یک ستون چرخان هوا در نزدیکی سطح زمین شکل می‌گیرد. این پدیده معمولاً در روزهای گرم و خشک تابستانی که تابش خورشید سطح زمین را شدیداً گرم می‌کند و اغلب بر روی زمین‌های صاف یا بیابانی رخ می‌دهد. گردبادهای خاکی در واقع زیرمجموعه‌ای از فعالیت ترمال‌ها (جریان‌های صعودی هوا) به‌شمار می‌آیند؛ اما برخلاف ترمال‌های معمولی، سرعت عمودی آنها بسیار زیاد و چرخش‌شان شدید و ناپایدار است.
این چرخش پرشتاب باعث می‌شود بال پاراگلایدر ناگهان درهم‌پیچیده شود یا پرواز بسیار متلاطم گردد؛ در ارتفاعات پایین، این پدیده می‌تواند به سقوط یا از دست دادن کنترل منجر شود. گردبادهای خاکی اغلب قابل مشاهده نیستند مگر زمانی که گرد و خاک به هوا برخاسته باشد.
بنابراین خلبانان باید در حین پرواز و مخصوصاً در مراحل برخاست و فرود با دقت زمین را زیر نظر بگیرند و به هر نشانهٔ تشکیل گردباد (مثلاً ستون گرد و غبار چرخشی یا سایهٔ چرخشی روی زمین) توجه کنند.

 برای پیشگیری از خطر، بهتر است از پرواز در نزدیکی زمین در گرم‌ترین ساعات روز خودداری کرده و در صورت مشاهده گردباد، مسیر پرواز را تغییر دهید یا سریعاً ارتفاع بیشتری بگیرید.

شرایط لازم برای تشکیل گردباد خاکی (Dust Devil)

برای این‌که یک داست دویل (Dust Devil) شکل بگیرد، جو و سطح زمین باید مجموعه‌ای از شرایط خاص را داشته باشند.

۱) سطح زمین باید صاف و باز باشد

سطح زمین باید نسبتاً مسطح باشد تا جریان آزاد بادهای سطحی و اختلاف فشارهای ناشی از آن‌ها به‌راحتی برقرار شود. به همین دلیل است که معمولاً گردبادهای خاکی را در مناطقی مانند بیابان‌ها، زمین‌های کشاورزی باز، محوطه‌های ورزشی بزرگ یا حتی در خیابان‌های مسکونی مشاهده می‌کنیم.

۲) وجود باد سطحی بسیار کم یا بدون باد

شاید برای بسیاری از افراد عجیب به‌نظر برسد، چون گردباد خاکی یا داست دویل در واقع نوعی گردباد کوچک است؛ اما واقعیت این است که وجود باد زیاد در سطح زمین می‌تواند احتمال شکل‌گیری گردباد خاکی را کاهش دهد. دلیل آن این است که بادهای شدید با خنک کردن سطح زمین و از هم پاشیدن چرخش‌های اولیه، مانع از تشکیل ساختار گردباد می‌شوند. این پدیده شباهت زیادی به رفتار طوفان‌های گرمسیری دارد؛ جایی که «برش زیاد باد» (Wind Shear) در لایه‌های بالایی جو می‌تواند یک طوفان یا حتی یک گردباد استوایی را از هم بپاشد.

۳) آسمان باید صاف و آفتابی باشد!

وجود آسمان صاف و آفتابی یکی از کلیدی‌ترین عوامل برای شکل‌گیری داست دویل (Dust Devil) است. پوشش ابری زیاد می‌تواند فرآیند گرم شدن سطح زمین را مختل کند، همان‌طور که باد زیاد می‌تواند مانع از ایجاد چرخش‌های محلی در هوا شود. برای این‌که گردباد خاکی شکل بگیرد، باید روزی آرام، گرم و آفتابی باشد تا تابش خورشید بتواند سطح زمین را به اندازه کافی گرم کند. همان‌طور که در ادامه خواهید دید، این مرحله احتمالاً مهم‌ترین بخش در چرخهٔ تشکیل گردباد خاکی است.

 

چرخه و مراحل تشکیل گردباد خاکی (Dust Devil Cycle)

مراحل تشکیل داست اویل یا گردباد
 مراحل تشکیل داست دویل یا گردباد

۱) گرم شدن سطح زمین

مهم‌ترین مرحله در چرخهٔ زندگی گردباد خاکی، مرحلهٔ نخست است: زمانی که تابش خورشید سطح زمین را گرم می‌کند. هنگامی که سطح زمین به اندازهٔ کافی گرم شود، ستون‌هایی از هوای گرم در نزدیکی سطح تشکیل شده و به سمت بالا در جو صعود می‌کنند. این مرحله پایه‌گذار تمام فرآیندهای بعدی در شکل‌گیری گردباد خاکی است.

۲) شکل‌گیری مرکز کم‌فشار

زمانی که ستون هوای گرم شروع به صعود می‌کند، پس از مدتی در سطح زمین یک ناحیهٔ کم‌فشار کوچک ایجاد می‌شود. این مرکز کم‌فشار باعث می‌شود صعود هوای گرم سرعت بیشتری بگیرد و هم‌زمان بادهای سطحی اطراف شروع به چرخش پادساعتگرد (counter-clockwise) در اطراف مرکز کم‌فشار کنند.

۳) تلاش هوای اطراف برای برقراری تعادل فشار

حال که ناحیهٔ کم‌فشار سطحی شکل گرفته، جو اطراف برای برقراری تعادل فشار واکنش نشان می‌دهد. هوای اطراف به‌سرعت به سمت مرکز کم‌فشار جریان پیدا می‌کند تا اختلاف فشار را جبران کند. این حرکت باعث تشدید چرخش هوا در اطراف مرکز کم‌فشار شده و در نهایت، ساختار گردبادی کامل ایجاد می‌شود.

۴) بلند شدن گرد و غبار و ذرات خاک

وقتی گردباد به‌طور کامل شکل گرفت، جریان چرخشی آن شروع به بلند کردن گرد و غبار، ذرات خاک و تکه‌های سبک روی زمین می‌کند. در این مرحله، گردباد خاکی به همان شکلی که ما آن را می‌شناسیم قابل مشاهده می‌شود ستونی از گرد و خاک که به‌صورت مارپیچ به سمت آسمان بالا می‌رود.

۵) پایان چرخه با ورود هوای خنک اطراف

چرخهٔ گردباد خاکی زمانی پایان می‌یابد که هوای خنک اطراف وارد جریان چرخشی شود و با قطع کردن منبع هوای گرم صعودکننده، گردش را متوقف کند. در نتیجه، گردباد به‌تدریج ضعیف شده و از بین می‌رود.

تنوع در شکل، اندازه و قدرت داست دویل

درست مانند «تورنادوها»، که در واقع خویشاوند دور گردبادهای خاکی محسوب می‌شوند، گردبادهای خاکی نیز در شکل، اندازه و قدرت‌های متفاوتی ظاهر می‌شوند. با این حال، بیشتر گردبادهای خاکی بسیار ضعیف‌تر از تورنادوها هستند اگر روی زمین ایستاده‌اید معمولاً آن‌قدر قدرت ندارند که خسارت قابل توجهی ایجاد کنند  در بدترین حالت شاید کمی خاک در چشمتان برود اگر بیش از حد به آن نزدیک شوید!

اما اگر درحال پرواز با پاراگلایدر هستید داست دویل نشان‌دهنده هوای صعودی قوی است، و تلاطم شدیدی ایجاد می‌کند و می‌تواند باعث از کنترل خارج شدن بال گردد و خطرساز شود. خلبانان پاراگلایدر باید هنگام پرواز در هوای بسیار گرم مستعد ترمال احتیاط بیشتری کنند و از مناطقی که احتمال تشکیل گردبادهای خاکی در آنها کاملاً بالاست دوری کنند.

نام‌های دیگر گردباد خاکی در نقاط مختلف جهان

رایج‌ترین نام برای این پدیده‌ها همان «Dust Devil» یا «Dirt Devil» است، اما در مناطق مختلف جهان، نام‌های متفاوتی برای آن‌ها وجود دارد. در ایران علاوه بر گردباد خاکی به آن «تنوره دیو» هم گفته می شود. در استرالیا به آن‌ها Willy-Willy گفته می‌شود و در ایرلند با نام Sí Gaoithe شناخته می‌شوند که در زبان ایرلندی به معنی «باد پری» یا «باد افسونگر» است.

گردبادهای خاکی در سیارات دیگر

آیا می‌دانستید که زمین تنها سیاره‌ای در منظومهٔ شمسی نیست که گردباد خاکی دارد؟ در واقع، دانشمندان مشاهده کرده‌اند که این پدیده در سطح مریخ (Mars) نیز رخ می‌دهد. گردبادهای خاکی مریخی می‌توانند بسیار بزرگ‌تر از نمونه‌های زمینی باشند و تا چندین کیلومتر در جو مریخ امتداد پیدا کنند، هرچند جو مریخ بسیار رقیق‌تر از جو زمین است و ارتفاع نسبی این گردبادها نسبت به کل ضخامت جو، بسیار بیشتر است.

error:

راهنمای نصب وب اپلیکیشن سایت‌های پاراگلایدر روی آیفون

از نوار پایین در Safari، روی آیکون Share (آیکون مربع با فلش رو به بالا) بزنید.

در منوی بازشده، گزینه Add to Home Screen  را انتخاب کنید.